Het is maar een uurtje… [BLOG]
maart 29, 2019Komend weekend gaat de klok weer een uur vooruit. Dit betekent een korte nacht. Het aanpassen van de klok leidt elk jaar tot veel proza. Inclusief goed bedoelde tips en trics hoe om te gaan met die verstoring.

Dit jaar is er helemaal geen ontkomen aan. Europa vraagt van elk lidstaat een keuze te maken voor zomertijd of wintertijd. Deskundigen buitelen over elkaar heen.
-
De gezondheidswetenschapper geeft aan dat het vooruitzetten van de klok flinke impact heeft op de gezondheid van mensen. Kinderen, ouderen en avondmensen hebben er last van. Het is beter om de klokken helemaal niet te verzetten.
-
De klimatoloog daarentegen wijst op de energiebesparing die het instellen van de zomertijd met zich meebrengt. Het blijft langer licht en dus gaan de lampen later branden. Gunstig. Maar als we moeten kiezen tussen zomer of wintertijd, wat is dan het meest gunstig?
-
De econoom geeft ook geen uitsluitsel. Die pleit, vanuit handelsoogmerk, voor harmonisatie van onze tijdzone met die van Duitsland. Nadeel is dat het in de winter dan pas om half tien licht wordt. En wat doe je als België, Luxemburg en Frankrijk daar niet in meegaan? Die liggen geografisch gezien echt in onze tijdzone.
Gelukkig is er ook nog het perspectief van de natuurkundige. Deze geeft nuchter aan dat in het dierenrijk tijdzones niet echt een grote rol spelen. Koeien komen na het verzetten van de tijd niet in eens een uur eerder naar de stal om gemolken te worden. En wat blijkt? Mensen trekken zich er ook minder van aan dan je zou verwachten. Roenneberg deed in 2007 onderzoek naar het tijdstip van slapen. Het bleek dat Duitsers op vrije dagen in het oosten 38 min vroeger gaan slapen dan in het westen. Terwijl Duitsland maar één tijdzone heeft. Dat verschil van 38 minuten is gelijk aan het verschil in zonsopkomst tussen oost en west. In Nederland gaan wij netjes mee op die lijn. We zijn dus nog latere types dan de Duitsers.
Relativering is dus op zijn plaats. Wat we ook doen met de tijd, we trekken ons er niet al te veel van aan. Zonlicht of het ontbreken daarvan is veel belangrijker. Daarnaast is het issue voor onze internationaal opererende klanten een stuk groter. Veel van hun werknemers moeten wekelijks de klok verzetten. Niet met één uur, maar met minimaal zes uur. Het overschrijden van tijdzones is voor hen een ‘fact of live’. Ze passen zo goed mogelijk de roosters aan en bereiden zich voor. Door voorafgaand steeds wat eerder of later naar bed te gaan. Of, eenmaal op plek van bestemming, zich zo snel mogelijk aan te passen aan de lokale tijd en het daglicht op te zoeken.
Terug naar komend weekend. Natuurlijk gebeurt er iets met je. Als het ’s ochtends ineens een uur later licht wordt en het ‘s avonds een uur langer licht blijft, dan merk je dat. Kinderen zijn even uit het ritme, je slaapt wat minder makkelijk in. Maar he, het is maar twee keer per jaar. En het is maar een uurtje!
Auteur
Rob Koelewijn, werkzaam bij KLM Health Services, is door Gezond in Bedrijf uitgeroepen tot Vitality Manager van het jaar voor zijn systematische inzet om werknemers fit en gezond te houden en te krijgen. Dit doet hij voor KLM en andere internationaal opererende bedrijven.
Rob kan als geen ander op een bevlogen manier zijn passie voor gezondheid overbrengen aan anderen. Mensen verbinden, in beweging krijgen en stimuleren het beste uit henzelf te halen. Hij weet gezondheid te koppelen aan de bedrijfsstrategie en op een juiste manier te vertalen naar beleid en praktische maatregelen. Rob doet dit met een bijzondere aandacht voor vernieuwing en digitalisering. Op deze manier levert hij een wezenlijke bijdrage aan de vitaliteit van organisaties in lijn met hun organisatiedoelstellingen.